Zoals veel foto’s aantonen, had opa Kwak een grote dominante snor.
Voor niets en niemand zou die snor er af gaan.
Tot Nelleke Kwak, mijn zus en dochter van mijn vader Wim, elke keer als zij op schoot van opa gezet werd het op een krijsen zette.
Na enkele weken zwichtte hij en ging de snor er af. Niemand weet helaas wat er in de vishal allemaal naar hem geroepen is!
One Comment