Als kuiper heeft Willem ook een familietraditie ingevoerd (of voortgezet?) en wel het aanmaken van het “jaarlijkse” tonnetje met zoute snijbonen. Ik herinner mij dat hij, zelfs toen hij in “Breezicht” zat, door mijn vader Wim opgehaald werd om de snijbonen die door ons al gewassen en gesneden waren in 1/8 vaatje (een achie) te […]
De enige minder goede eigenschap die ik van mijn opa Kwak weet te herinneren is dat hij vreselijk naamziek was. Hij was vreselijk trots op zijn “Willemen”, die ook op een “historische” foto zijn vereeuwigd” en besloot dat alle Willemen een gouden ring zouden krijgen. De Nellen kregen een ketting. Een van de Willemen ( de zoon van Gerrit) […]
De zus van opa werd in 1974 90 jaar, maar opa was niet in staat om daar op bezoek te gaan. Ik reed in die tijd in een mooie sportauto , Ford Capri 2 ltr, en stelde hem op een zaterdag, de verjaardag van zijn zus “Tante Neel” voor dat ik wel met hem naar Rotterdam wilde. Hij […]
Na zijn actieve periode bij Rederij J.C. Pronk werd hij keurmeester in dienst van het ministerie voor Visserij. Hij stond bekend als een van de beste haringkenners, maar het bloed kroop ook wel eens waar het niet gaan kon. Van wegen het risico van de haringworm moest de haring in die tijd voldoen aan een hoog percentage zout. Maar hoe […]
Zoals veel foto’s aantonen, had opa Kwak een grote dominante snor. Voor niets en niemand zou die snor er af gaan. Tot Nelleke Kwak, mijn zus en dochter van mijn vader Wim, elke keer als zij op schoot van opa gezet werd het op een krijsen zette. Na enkele weken zwichtte hij en ging de […]
Recente reacties