Als kuiper heeft Willem ook een familietraditie ingevoerd (of voortgezet?) en wel het aanmaken van het “jaarlijkse” tonnetje met zoute snijbonen. Ik herinner mij dat hij, zelfs toen hij in “Breezicht” zat, door mijn vader Wim opgehaald werd om de snijbonen die door ons al gewassen en gesneden waren in 1/8 vaatje (een achie) te […]
De enige minder goede eigenschap die ik van mijn opa Kwak weet te herinneren is dat hij vreselijk naamziek was. Hij was vreselijk trots op zijn “Willemen”, die ook op een “historische” foto zijn vereeuwigd” en besloot dat alle Willemen een gouden ring zouden krijgen. De Nellen kregen een ketting. Een van de Willemen ( de zoon van Gerrit) […]
Nieuw op deze site is de rubriek Oproepen waar wij onze bezoekers om hulp vragen. Deze keer een foto van Willem en Pieternella. Ons is echter niet duidelijk wie de twee kinderen zijn? Kan iemand ons helpen? Bronnen Fotoboek van Wim Kwak
De zus van opa werd in 1974 90 jaar, maar opa was niet in staat om daar op bezoek te gaan. Ik reed in die tijd in een mooie sportauto , Ford Capri 2 ltr, en stelde hem op een zaterdag, de verjaardag van zijn zus “Tante Neel” voor dat ik wel met hem naar Rotterdam wilde. Hij […]
Na zijn actieve periode bij Rederij J.C. Pronk werd hij keurmeester in dienst van het ministerie voor Visserij. Hij stond bekend als een van de beste haringkenners, maar het bloed kroop ook wel eens waar het niet gaan kon. Van wegen het risico van de haringworm moest de haring in die tijd voldoen aan een hoog percentage zout. Maar hoe […]
Zoals veel foto’s aantonen, had opa Kwak een grote dominante snor. Voor niets en niemand zou die snor er af gaan. Tot Nelleke Kwak, mijn zus en dochter van mijn vader Wim, elke keer als zij op schoot van opa gezet werd het op een krijsen zette. Na enkele weken zwichtte hij en ging de […]
IJmuiden, 15 januari 1960. “Ik zou zeggen mijnheer, maar het is altijd geweest KWAK”. Wij zijn hier een ogenblik bij elkaar om, gelukkig niet voor altijd, maar toch afscheid te nemen en mee te maken het einde van een lange periode van werk. Ik neem aan, als ik naga hoe de maatschappelijke verhoudingen lagen […]
Zelf heb ik mijn overgrootmoeder nooit gekend, zij was al overleden, maar mijn overgrootvader Willem wel. Als kleine jongen ging ik wel eens met mijn opa naar zijn vader die woonde in IJmuiden in het bejaardenhuis Breezicht. Hier had hij een strikt dieet waar haring en vruchtencompot zeker geen onderdeel vanuit maakten. Mijn opa en oma […]
Het verhaal, dat ik u thans ga doen, ontsproot aan een nogal wilde Sinterklaasavond in den jare 1906, toen Willem Kwak als grootste surprise een lieve Pieternella ontdekte en daar zo verheugd over was, dat hij een lange reeks rondjes uitdeelde ter ere van het feit, dat hij zijn hart verloren bleek te hebben. En […]
Na een wekenlang onderzoek naar de oudste voorvader wil ik de focus verplaatsen naar de verbreding van de stamboom. Zo komen we in het eerste huwelijk, dat van Willem en Pieternella, de familie van Mourik tegen. Dit is de meisjesnaam van Pieternella en ooit ook het startpunt geweest van dit onderzoek (de rouwkaart). Waar kwam […]
Recente reacties